Het Griekenland van de Oudheid heeft een indrukwekkend aantal keramische objecten voortgebracht. Iedereen die in die tijd, hetzij in Griekenland, hetzij in Rome of Gallië, enigszins welgesteld was, wilde keramische objecten hebben. Zo een vaas was de ideale drager om de oude mythes, ofwel het leven van de goden en helden, te vertellen. De motieven werden geschilderd met behulp van de zogeheten zwartefigurentechniek. Het kleurverschil tussen de achtergrond en het motief werd verkregen door de vaas drie keer achter elkaar te bakken. Bij de insnijdingen van de jurken en de haardracht kwam de onderliggende lichte kleur door.
Bij sommige vazen konden de motieven aan bepaalde kunstenaars worden gekoppeld. Dit is het geval bij de vaas die in het Museum voor Schone Kunsten van Lille wordt bewaard. Dankzij de originaliteit van de schildering, de organisatie van het motief en de keuze van de attributen die de goden dragen, was het mogelijk een verband te leggen tussen onze vaas en andere keramische objecten.
De stijl van deze schilder ligt dicht bij de stijl van de Korintische kunstenaars (Korinthe - Corinthe- was een belangrijke stad in het midden van Griekenland). Jammer genoeg heeft deze kunstenaar zijn werken nooit gesigneerd: hij kreeg dus de bijnaam 'Schilder C'.
Van de vazen die hij vervaardigd heeft, hebben er drie deze zeer bijzondere vorm. De kom in het midden rust op drie poten en doet denken aan een cosmeticadoos. In het bekken zou geparfumeerde olie of zalf zijn gelegd.
Maar waar diende het voor? Was het een geschenk voor een jonge bruid die haar man met zoete parfums wilde bekoren? Of een vaas die gebruikt werd voor de laatste verzorging van een dode en vervolgens naast hem of haar werd neergelegd? Het kon ook een offer zijn voor de godin Athena die meerdere malen op het motief is afgebeeld. In de tijd waarin deze vaas vervaardigd werd, werd in Athene deze godin op grote schaal vereerd. Tot heden blijft dit mysterie onopgelost!
(Inventarisnr.: Inv. Ant 763)
Het Griekenland van de Oudheid heeft een indrukwekkend aantal keramische objecten voortgebracht. Iedereen die in die tijd, hetzij in Griekenland, hetzij in Rome of Gallië, enigszins welgesteld was, wilde keramische objecten hebben. Zo een vaas was de ideale drager om de oude mythes, ofwel het leven van de goden en helden, te vertellen. De motieven werden geschilderd met behulp van de zogeheten zwartefigurentechniek. Het kleurverschil tussen de achtergrond en het motief werd verkregen door de vaas drie keer achter elkaar te bakken. Bij de insnijdingen van de jurken en de haardracht kwam de onderliggende lichte kleur door.
Bij sommige vazen konden de motieven aan bepaalde kunstenaars worden gekoppeld. Dit is het geval bij de vaas die in het Museum voor Schone Kunsten van Lille wordt bewaard. Dankzij de originaliteit van de schildering, de organisatie van het motief en de keuze van de attributen die de goden dragen, was het mogelijk een verband te leggen tussen onze vaas en andere keramische objecten.
De stijl van deze schilder ligt dicht bij de stijl van de Korintische kunstenaars (Korinthe - Corinthe- was een belangrijke stad in het midden van Griekenland). Jammer genoeg heeft deze kunstenaar zijn werken nooit gesigneerd: hij kreeg dus de bijnaam 'Schilder C'.
Van de vazen die hij vervaardigd heeft, hebben er drie deze zeer bijzondere vorm. De kom in het midden rust op drie poten en doet denken aan een cosmeticadoos. In het bekken zou geparfumeerde olie of zalf zijn gelegd.
Maar waar diende het voor? Was het een geschenk voor een jonge bruid die haar man met zoete parfums wilde bekoren? Of een vaas die gebruikt werd voor de laatste verzorging van een dode en vervolgens naast hem of haar werd neergelegd? Het kon ook een offer zijn voor de godin Athena die meerdere malen op het motief is afgebeeld. In de tijd waarin deze vaas vervaardigd werd, werd in Athene deze godin op grote schaal vereerd. Tot heden blijft dit mysterie onopgelost!
(Inventarisnr.: Inv. Ant 763)
