De compositie van het getekende tafereel is steeds identiek. Een man of vrouw, alleen of in gezelschap, zit met een lotusbloem in de hand voor een pronktafeltje waar runderkoppen en -poten, vazen en broden opgestapeld zijn. Daarvoor staat een ander personage dat water schenkt uit een langvormige vaas.
De betekenis van de afbeelding is in het opschrift eronder te vinden: de eigenaar van de grafzuil, die overleden is, vraagt aan de funeraire goden, meestal Osiris, om hem tijdens zijn hele leven in het Hiernamaals offergaves te geven. Voor de Egyptenaren was voedsel, zowel tijdens het leven als na de dood, een noodzaak.
Ze waren daardoor zo bezorgd dat er een heel funerair ritueel bestond om in de voedselbehoefte van de overledene te voorzien. Er waren verscheidene feesten tijdens het jaar waarbij de familieleden naar de kapel van het graf gingen om het beeld van hun geliefde te eren en offergaves te brengen. Op deze grafzuil wordt deze rol gespeeld door de echtgenote die een libatie (plengoffer) voor haar man verricht. Maar de Egyptenaren waren zeer pragmatisch en dachten wel dat dit funeraire ritueel na verloop van tijd niet meer zo stipt zou worden nageleefd. Daarom hadden ze de graven van afbeeldingen voorzien en dit gebaar van een eeuwige offergave in de steen gegraveerd.
Inv. : Ant 713
De compositie van het getekende tafereel is steeds identiek. Een man of vrouw, alleen of in gezelschap, zit met een lotusbloem in de hand voor een pronktafeltje waar runderkoppen en -poten, vazen en broden opgestapeld zijn. Daarvoor staat een ander personage dat water schenkt uit een langvormige vaas.
De betekenis van de afbeelding is in het opschrift eronder te vinden: de eigenaar van de grafzuil, die overleden is, vraagt aan de funeraire goden, meestal Osiris, om hem tijdens zijn hele leven in het Hiernamaals offergaves te geven. Voor de Egyptenaren was voedsel, zowel tijdens het leven als na de dood, een noodzaak.
Ze waren daardoor zo bezorgd dat er een heel funerair ritueel bestond om in de voedselbehoefte van de overledene te voorzien. Er waren verscheidene feesten tijdens het jaar waarbij de familieleden naar de kapel van het graf gingen om het beeld van hun geliefde te eren en offergaves te brengen. Op deze grafzuil wordt deze rol gespeeld door de echtgenote die een libatie (plengoffer) voor haar man verricht. Maar de Egyptenaren waren zeer pragmatisch en dachten wel dat dit funeraire ritueel na verloop van tijd niet meer zo stipt zou worden nageleefd. Daarom hadden ze de graven van afbeeldingen voorzien en dit gebaar van een eeuwige offergave in de steen gegraveerd.
Inv. : Ant 713
