Dit kostbare voorwerp van ivoor, dat met goud en schilderwerk is verfraaid, is een tweedelig draagbaar retabel dat tweeluik wordt genoemd. Het kan ingeklapt worden met behulp van zilveren scharnieren. Tussen het einde van de 13de eeuw en het einde van de 14de eeuw werden talloze tweeluiken in de Parijse ateliers gemaakt. De hoofdstad van het Franse koninkrijk was toen het belangrijkste productiecentrum van voorwerpen van olifantenivoor in het Westen! Deze voorwerpen werden besteld door welgestelde klanten voor privégebruik en konden zowel voor religieus als voor seculier gebruik dienen. Maar in de meeste gevallen waren het, zoals hier, afbeeldingen van religieuze taferelen.
Het verhaal loopt van het ene naar het andere paneel door. Net als bij een stripverhaal wordt het van links naar rechts, maar vreemd genoeg ook van onder naar boven, gelezen. Je moet dan met de taferelen onderaan beginnen: de Annunciatie, de Visitatie, de Droom van Jozef, de Aanbidding van de Drie Koningen en de Presentatie van Jezus in de Tempel.
We kijken nu een trapje hoger: hier bevindt Jezus zich tussen de Schriftgeleerden in de Tempel, de Bruiloft te Kana, het Laatste Avondmaal en uiteindelijk Jezus aan het kruis… De Kruisiging.
Bovenaan: de Wederopstanding, Hemelvaart, Pinksteren en de Kroning van de Maagd Maria sluiten dit luxe stripverhaal af!
Detail 1 : Over de compositie is lang nagedacht. Zo loopt de gedekte tafel voor de Bruiloft te Kana over in het tweede luik met het Laatste Avondmaal. Deze twee verhalen lijken slechts een te zijn, hoewel Christus op beide is afgebeeld.
Detail 2 : De beeldhouwer heeft zijn werk aangepast aan de eisen van de ondergrond en de schaal van de personages gewijzigd: Jozef, aan wie in een droom een engel de geboorte van Christus komt aankondigen, is afgebeeld in een klein formaat. Zo wordt de kleine lege ruimte onderaan op het linkerluik gevuld.
Inv. A 102
Dit kostbare voorwerp van ivoor, dat met goud en schilderwerk is verfraaid, is een tweedelig draagbaar retabel dat tweeluik wordt genoemd. Het kan ingeklapt worden met behulp van zilveren scharnieren. Tussen het einde van de 13de eeuw en het einde van de 14de eeuw werden talloze tweeluiken in de Parijse ateliers gemaakt. De hoofdstad van het Franse koninkrijk was toen het belangrijkste productiecentrum van voorwerpen van olifantenivoor in het Westen! Deze voorwerpen werden besteld door welgestelde klanten voor privégebruik en konden zowel voor religieus als voor seculier gebruik dienen. Maar in de meeste gevallen waren het, zoals hier, afbeeldingen van religieuze taferelen.
Het verhaal loopt van het ene naar het andere paneel door. Net als bij een stripverhaal wordt het van links naar rechts, maar vreemd genoeg ook van onder naar boven, gelezen. Je moet dan met de taferelen onderaan beginnen: de Annunciatie, de Visitatie, de Droom van Jozef, de Aanbidding van de Drie Koningen en de Presentatie van Jezus in de Tempel.
We kijken nu een trapje hoger: hier bevindt Jezus zich tussen de Schriftgeleerden in de Tempel, de Bruiloft te Kana, het Laatste Avondmaal en uiteindelijk Jezus aan het kruis… De Kruisiging.
Bovenaan: de Wederopstanding, Hemelvaart, Pinksteren en de Kroning van de Maagd Maria sluiten dit luxe stripverhaal af!
Detail 1 : Over de compositie is lang nagedacht. Zo loopt de gedekte tafel voor de Bruiloft te Kana over in het tweede luik met het Laatste Avondmaal. Deze twee verhalen lijken slechts een te zijn, hoewel Christus op beide is afgebeeld.
Detail 2 : De beeldhouwer heeft zijn werk aangepast aan de eisen van de ondergrond en de schaal van de personages gewijzigd: Jozef, aan wie in een droom een engel de geboorte van Christus komt aankondigen, is afgebeeld in een klein formaat. Zo wordt de kleine lege ruimte onderaan op het linkerluik gevuld.
Inv. A 102
