Een mooie jonge vrouw is aan het wandelen. Ze wordt tegen de zon beschermd door een ombrelle die door haar dienstmeid wordt vastgehouden. Deze maja – een elegant geklede Spaanse vrouw – leest een brief. Is dit een boodschappenlijstje? Nee natuurlijk niet! Een liefdesbrief waarschijnlijk. Maar als we goed naar haar houding kijken – ze staat te glimlachen met haar vuist op haar heup – wordt het duidelijk dat ze lacht om wat haar geliefde haar heeft geschreven. Deze arrogante jonge vrouw is met grote precisie geschilderd, haar dienstmeid daarentegen is schetsmatig afgebeeld op het tweede plan. Kijk nu naar de achtergrond van het schilderij. Een groep vrouwen – wasvrouwen – is aan het werk. Ze zitten gebogen en zwoegen om de was in de rivier te wassen. Goya heeft ze met grove lijnen geschilderd. Hun gezichten zijn niet te onderscheiden. Was dit misschien in die tijd een manier om te tonen dat deze vrouwen onder aan de sociale ladder stonden?
Het verschil van schilderwijze tussen de verschillende groepen geeft te denken.
Dit schilderij hangt naast een ander werk van Goya: De Oude Vrouwen. In de 19e eeuw dacht men dat een tweedelige set van Goya beter was dan twee afzonderlijke werken. Er werd dus van alles gedaan om deze twee schilderijen als tegenhangers voor te stellen: onder andere door hen een identieke lijst aan te brengen en De Oude Vrouwen te vergroten om dezelfde afmetingen als De Jonge Vrouwen te krijgen. Maar let op: De Oude Vrouwen werd enkele jaren vóór De Jonge Vrouwen geschilderd!
Inventarisnr. : P.9
Detail: Het onvoltooide aspect van de achtergrond herinnert aan de werken van de kunstschilder Edgar Degas. Deze beschouwde Goya als een moderne schilder en heeft hem vaak als inspiratiebron gebruikt!
Een mooie jonge vrouw is aan het wandelen. Ze wordt tegen de zon beschermd door een ombrelle die door haar dienstmeid wordt vastgehouden. Deze maja – een elegant geklede Spaanse vrouw – leest een brief. Is dit een boodschappenlijstje? Nee natuurlijk niet! Een liefdesbrief waarschijnlijk. Maar als we goed naar haar houding kijken – ze staat te glimlachen met haar vuist op haar heup – wordt het duidelijk dat ze lacht om wat haar geliefde haar heeft geschreven. Deze arrogante jonge vrouw is met grote precisie geschilderd, haar dienstmeid daarentegen is schetsmatig afgebeeld op het tweede plan. Kijk nu naar de achtergrond van het schilderij. Een groep vrouwen – wasvrouwen – is aan het werk. Ze zitten gebogen en zwoegen om de was in de rivier te wassen. Goya heeft ze met grove lijnen geschilderd. Hun gezichten zijn niet te onderscheiden. Was dit misschien in die tijd een manier om te tonen dat deze vrouwen onder aan de sociale ladder stonden?
Het verschil van schilderwijze tussen de verschillende groepen geeft te denken.
Dit schilderij hangt naast een ander werk van Goya: De Oude Vrouwen. In de 19e eeuw dacht men dat een tweedelige set van Goya beter was dan twee afzonderlijke werken. Er werd dus van alles gedaan om deze twee schilderijen als tegenhangers voor te stellen: onder andere door hen een identieke lijst aan te brengen en De Oude Vrouwen te vergroten om dezelfde afmetingen als De Jonge Vrouwen te krijgen. Maar let op: De Oude Vrouwen werd enkele jaren vóór De Jonge Vrouwen geschilderd!
Inventarisnr. : P.9
Detail: Het onvoltooide aspect van de achtergrond herinnert aan de werken van de kunstschilder Edgar Degas. Deze beschouwde Goya als een moderne schilder en heeft hem vaak als inspiratiebron gebruikt!
