Aan de rand van een boomrijke omgeving loopt een rivier. Daarachter is een groen weiland te zien en helemaal op de achtergrond een berg. Daar had La Hyre genoeg aan om een prachtig en tegelijkertijd verontrustend werk te creëren…
Er zijn inderdaad enkele onderdelen die dit vredige tafereel verstoren. Ten eerste drie personages: een fluitist, een luisteraar die hem begeleidt en een herder die zijn kudde naar de rand van het bos leidt. Ze zijn zo klein dat ze bijna niet opvallen. Nogal logisch, omdat het thema van dit werk de natuur is!
La Hyre was bijzonder geïnteresseerd in het beschrijven van de realiteit van de natuur. Hij gebruikte dégradés van blauw om een atmosferisch perspectief te creëren en een diepte-effect in de verte weer te geven.
Toch is het moeilijk om het jaargetijde of het moment van de dag te bepalen. Dit is het kenmerk van La Hyre, die graag tijdloze landschappen creëerde. Het is ook moeilijk om te zeggen waar de actie plaatsvindt. Het is dus een denkbeeldig landschap, een nieuwe schepping van een ideaal land: Arcadië!
Ten slotte komt een in eerste instantie onbeduidend detail dit volmaakte geluk bezoedelen. Let op de bomen. Er ontstaat een tegenstelling tussen het geheel van dicht op elkaar staande bomen aan de rechterkant en de twee verdorde boomstammen aan de linkerkant, als een herinnering aan het feit dat het menselijk leven broos en, zoals elk natuurverschijnsel, eindig is.
Detail: De afbeelding van het bos van La Hyre is geïnspireerd op de Vlaamse kunstenaar Paul Bril, die het werk de Schipbreuk van Jonas realiseerde. Dit werk wordt in het Paleis voor Schone Kunsten van Rijsel bewaard.
Aan de rand van een boomrijke omgeving loopt een rivier. Daarachter is een groen weiland te zien en helemaal op de achtergrond een berg. Daar had La Hyre genoeg aan om een prachtig en tegelijkertijd verontrustend werk te creëren…
Er zijn inderdaad enkele onderdelen die dit vredige tafereel verstoren. Ten eerste drie personages: een fluitist, een luisteraar die hem begeleidt en een herder die zijn kudde naar de rand van het bos leidt. Ze zijn zo klein dat ze bijna niet opvallen. Nogal logisch, omdat het thema van dit werk de natuur is!
La Hyre was bijzonder geïnteresseerd in het beschrijven van de realiteit van de natuur. Hij gebruikte dégradés van blauw om een atmosferisch perspectief te creëren en een diepte-effect in de verte weer te geven.
Toch is het moeilijk om het jaargetijde of het moment van de dag te bepalen. Dit is het kenmerk van La Hyre, die graag tijdloze landschappen creëerde. Het is ook moeilijk om te zeggen waar de actie plaatsvindt. Het is dus een denkbeeldig landschap, een nieuwe schepping van een ideaal land: Arcadië!
Ten slotte komt een in eerste instantie onbeduidend detail dit volmaakte geluk bezoedelen. Let op de bomen. Er ontstaat een tegenstelling tussen het geheel van dicht op elkaar staande bomen aan de rechterkant en de twee verdorde boomstammen aan de linkerkant, als een herinnering aan het feit dat het menselijk leven broos en, zoals elk natuurverschijnsel, eindig is.
Detail: De afbeelding van het bos van La Hyre is geïnspireerd op de Vlaamse kunstenaar Paul Bril, die het werk de Schipbreuk van Jonas realiseerde. Dit werk wordt in het Paleis voor Schone Kunsten van Rijsel bewaard.
