De winter en het winterse weer waren vaak een bron van inspiratie voor de impressionisten. Dit jaargetijde biedt talloze plastische variaties die, zoals hier, voor de kunstschilders het onderwerp zelf werden. Op de voorgrond van dit doek ligt de sneeuw die zachtjes op de grond is neergedaald. Niemand heeft er nog op gelopen. Het water van de Seine ligt bevroren, als een grote spiegel die de pasteltinten van de lucht weerkaatst. Op de achtergrond lijkt een heuvel in een paarsachtige massa achter een muur van oranje bomen langs het water te vervagen. De sfeer is vredig en enigszins gedempt.
De meest Franse schilder onder de Engelse kunstenaars was verliefd op de oevers van de Seine en liep vaak door Argenteuil, Bougival en, zoals hier, Port-Marly om het lokale landschap te schilderen. Voor Sisley ging het er niet zozeer om de werkelijkheid precies weer te geven, maar meer om de beleving van een gevoel uit te drukken. In naleving van de grondslag van het impressionisme volgens welke de kunstenaars “direct op het onderwerp” ofwel in de buitenlucht en niet in een atelier, schilderen, heeft Sisley hier aandacht voor de weersveranderingen en de licht- en kleureneffecten ervan op het door hem bestudeerde landschap.
In datzelfde jaar, 1872, verkocht Sisley zijn eerste doeken aan de beroemde kunsthandelaar Durand-Ruel. De eerste tentoonstelling van de impressionisten vond twee jaar later in 1874 plaats, waar Sisley zes landschappen exposeerde.
Detail : Met blauwachtige schaduwen en roze-oranje schijnsels doet het kleurenpalet dat gebruikt is om dit subtiele winterlandschap te schilderen, denken aan het beroemde schilderij dat Monet hetzelfde jaar maakte, “Impressie opkomende zon” (Marmottanmuseum, Parijs).
Inv. P 1736
De winter en het winterse weer waren vaak een bron van inspiratie voor de impressionisten. Dit jaargetijde biedt talloze plastische variaties die, zoals hier, voor de kunstschilders het onderwerp zelf werden. Op de voorgrond van dit doek ligt de sneeuw die zachtjes op de grond is neergedaald. Niemand heeft er nog op gelopen. Het water van de Seine ligt bevroren, als een grote spiegel die de pasteltinten van de lucht weerkaatst. Op de achtergrond lijkt een heuvel in een paarsachtige massa achter een muur van oranje bomen langs het water te vervagen. De sfeer is vredig en enigszins gedempt.
De meest Franse schilder onder de Engelse kunstenaars was verliefd op de oevers van de Seine en liep vaak door Argenteuil, Bougival en, zoals hier, Port-Marly om het lokale landschap te schilderen. Voor Sisley ging het er niet zozeer om de werkelijkheid precies weer te geven, maar meer om de beleving van een gevoel uit te drukken. In naleving van de grondslag van het impressionisme volgens welke de kunstenaars “direct op het onderwerp” ofwel in de buitenlucht en niet in een atelier, schilderen, heeft Sisley hier aandacht voor de weersveranderingen en de licht- en kleureneffecten ervan op het door hem bestudeerde landschap.
In datzelfde jaar, 1872, verkocht Sisley zijn eerste doeken aan de beroemde kunsthandelaar Durand-Ruel. De eerste tentoonstelling van de impressionisten vond twee jaar later in 1874 plaats, waar Sisley zes landschappen exposeerde.
Detail : Met blauwachtige schaduwen en roze-oranje schijnsels doet het kleurenpalet dat gebruikt is om dit subtiele winterlandschap te schilderen, denken aan het beroemde schilderij dat Monet hetzelfde jaar maakte, “Impressie opkomende zon” (Marmottanmuseum, Parijs).
Inv. P 1736
