Het begin van de abstracte periode van Sonia Delaunay is in 1911 concreet aangegeven met een textiel patchwork zonder figuratieve vormen. Maar in feite ging deze abstractie in wording gepaard met de studies naar kleuren die zij met haar echtgenoot Robert verrichtte. Samen werkten ze aan de simultane kleurcontrasten en de lichttrillingen waaruit vormen ontstaan. De kleur is niet meer een middel om te schilderen maar wordt zelf het thema van het schilderij. Is dit wel het geval bij Ritme-Kleur 1076 dat in 1939 werd gerealiseerd?
Dit schilderij is meer dan een werk dat emblematisch is voor het principe van de kleurcontrasten: het is een gedicht! Hier heeft Sonia Delaunay zich bevrijd van de strenge geometrische abstractie en heeft ze picturale gedichten gecreëerd waar de schoonheid van de woorden door de schoonheid van de kleuren is vervangen. Ze gaf aan deze gedichten de titel Ritme-Kleur of Gekleurd Ritme en deze werken vormen een geheel van kleurvariaties op eenzelfde thema. De symmetrische ordening rond een hoofdas van de compositie met kundige kleurverhoudingen is voor de toeschouwer die van deze vrolijke drukte geniet, een ware optische bekoring.
Detail : Maar hoe werden deze zo volmaakt uitziende cirkels gerealiseerd? Het lijkt wel zo uit de losse pols, maar nee! Bij restauratiewerkzaamheden werden op het oppervlak van het doek gaatjes ontdekt. Sonia Delaunay gebruikte een touwtje en een spijker om zulke perfecte cirkels te creëren.
Het begin van de abstracte periode van Sonia Delaunay is in 1911 concreet aangegeven met een textiel patchwork zonder figuratieve vormen. Maar in feite ging deze abstractie in wording gepaard met de studies naar kleuren die zij met haar echtgenoot Robert verrichtte. Samen werkten ze aan de simultane kleurcontrasten en de lichttrillingen waaruit vormen ontstaan. De kleur is niet meer een middel om te schilderen maar wordt zelf het thema van het schilderij. Is dit wel het geval bij Ritme-Kleur 1076 dat in 1939 werd gerealiseerd?
Dit schilderij is meer dan een werk dat emblematisch is voor het principe van de kleurcontrasten: het is een gedicht! Hier heeft Sonia Delaunay zich bevrijd van de strenge geometrische abstractie en heeft ze picturale gedichten gecreëerd waar de schoonheid van de woorden door de schoonheid van de kleuren is vervangen. Ze gaf aan deze gedichten de titel Ritme-Kleur of Gekleurd Ritme en deze werken vormen een geheel van kleurvariaties op eenzelfde thema. De symmetrische ordening rond een hoofdas van de compositie met kundige kleurverhoudingen is voor de toeschouwer die van deze vrolijke drukte geniet, een ware optische bekoring.
Detail : Maar hoe werden deze zo volmaakt uitziende cirkels gerealiseerd? Het lijkt wel zo uit de losse pols, maar nee! Bij restauratiewerkzaamheden werden op het oppervlak van het doek gaatjes ontdekt. Sonia Delaunay gebruikte een touwtje en een spijker om zulke perfecte cirkels te creëren.
