Venetië, 1577. De zaal van de Grote Raad in het Dogepaleis, de zetel van de Republiek, was net, vanwege een schoorsteenbrand, met versiering en al in vlammen opgegaan! Besloten werd om een wedstrijd te organiseren om de kunstschilder te kiezen die belast wordt met het herontwerpen van de immense voorstelling van het Paradijs die de zaal versierde. Véronèse en Francesco Basano werden geselecteerd maar het project werd, vanwege het voortijdig overlijden van eerstgenoemde, stopgezet. Na een tweede wedstrijd werd Tintoretto, een van de beroemdste kunstschilders uit die tijd, aangewezen om het “Paradijs”, zoals het nu nog is te zien, te realiseren.
Dit werk bestaat uit een reeks concentrische halve cirkels waarop een menigte uitverkorenen, degenen die uitgekozen zijn om het Paradijs te betreden, zich verspreidt. Op de voorgrond vormt een halve cirkel in tegenovergestelde richting de basis van een piramide die ons uitnodigt om verder naar de achtergrond van de compositie te gaan.
In een oranjekleurige halo, die op een goddelijke aanwezigheid duidt, zijn twee staande personages en een, van opzij afgebeeld, voor hen geknielde derde persoon te zien. Het zijn God en Jezus Christus, die samen een kroon vasthouden die ze op het hoofd van de Maagd Maria gaan zetten.
De penseelstreken zijn gehaast en onnauwkeurig omdat dit schilderij slechts een schets is! Het is in feite het eerste project van Véronèse voor de decoratie van de zaal van de Grote Raad. Dit project werd nooit voltooid aangezien Tintoretto gekozen werd om de voorstelling van het Paradijs te realiseren!
Detail : De schets is vooral bedoeld om de volumes en de organisatie van de compositie te visualiseren en de personages die zich erin bevinden, te plaatsen. Dit verklaart het gebrek aan nauwkeurige details.
Venetië, 1577. De zaal van de Grote Raad in het Dogepaleis, de zetel van de Republiek, was net, vanwege een schoorsteenbrand, met versiering en al in vlammen opgegaan! Besloten werd om een wedstrijd te organiseren om de kunstschilder te kiezen die belast wordt met het herontwerpen van de immense voorstelling van het Paradijs die de zaal versierde. Véronèse en Francesco Basano werden geselecteerd maar het project werd, vanwege het voortijdig overlijden van eerstgenoemde, stopgezet. Na een tweede wedstrijd werd Tintoretto, een van de beroemdste kunstschilders uit die tijd, aangewezen om het “Paradijs”, zoals het nu nog is te zien, te realiseren.
Dit werk bestaat uit een reeks concentrische halve cirkels waarop een menigte uitverkorenen, degenen die uitgekozen zijn om het Paradijs te betreden, zich verspreidt. Op de voorgrond vormt een halve cirkel in tegenovergestelde richting de basis van een piramide die ons uitnodigt om verder naar de achtergrond van de compositie te gaan.
In een oranjekleurige halo, die op een goddelijke aanwezigheid duidt, zijn twee staande personages en een, van opzij afgebeeld, voor hen geknielde derde persoon te zien. Het zijn God en Jezus Christus, die samen een kroon vasthouden die ze op het hoofd van de Maagd Maria gaan zetten.
De penseelstreken zijn gehaast en onnauwkeurig omdat dit schilderij slechts een schets is! Het is in feite het eerste project van Véronèse voor de decoratie van de zaal van de Grote Raad. Dit project werd nooit voltooid aangezien Tintoretto gekozen werd om de voorstelling van het Paradijs te realiseren!
Detail : De schets is vooral bedoeld om de volumes en de organisatie van de compositie te visualiseren en de personages die zich erin bevinden, te plaatsen. Dit verklaart het gebrek aan nauwkeurige details.
