Daarvoor bestonden er in de 17e en 18e eeuw ‘reliëfplannen’. Daarop zijn steden en hun omliggende platteland te zien. Ze zijn ongelooflijk nauwkeurig voor een tijdperk waarin luchtfoto's nog niet bestonden. Erg handig om militaire beslissingen te nemen zonder de hoofdstad te verlaten! Om een stad te veroveren moest men die namelijk belegeren: kennis van het terrein en de vestingwerken was dan ook onmisbaar.
Maar hoe maakte men zulke maquettes? Met een schaal van 1/600 zijn sommige meer dan 7 meter lang! Het antwoord is simpel: het zijn... meubels. Elk model bestaat uit meerdere tafels die in elkaar passen, als een enorme puzzel.
De grond wordt weergegeven door zand dat op lijm is gespoten. De velden worden gesuggereerd met gekleurde zijde en de bomen zijn van stof. Ten slotte is elk houten huis bedekt met papier dat doet denken aan bakstenen en daken. Een waar mierenwerk. De technische prestatie is zo groot dat je de gebouwen die vandaag de dag nog steeds bestaan kunt herkennen!
Al deze maquettes, de trots van het Palais des Beaux-Arts, zijn verzameld op één verdieping. Lodewijk XIV, de megalomane vorst die graag alle steden die hij bezat voor zich zag, zou deze presentatie ongetwijfeld hebben gewaardeerd.
Geschreven door Artips
