Op dit omvangrijke bord staan personages in traditionele kledij afgebeeld te midden van een rotsachtig landschap met bomen. Dit bord werd tijdens de regeerperiode van de beroemde Ming dynastie gerealiseerd. Er werden toen de mooiste blauwe en witte porseleinstukken geproduceerd die tot nu toe bekend zijn. Sommige stukken, die via het Nabije Oosten Europa hadden bereikt, wekten een ware fascinatie op bij de Europeanen die vervolgens deze techniek trachtten na te maken. Uitleg…
De enige kleur die bij Ming porselein werd gebruikt, is blauw omdat kobaltoxide, dat dient om bij het bakken de blauwe kleur te verkrijgen, als enige bestand is tegen de temperatuur van 1200°C die voor de vervaardiging van porselein nodig is. Dit porselein bestaat uit kaolien, een witte kleisoort waarvan de naam afkomstig is van Gaoling, een berg met de grootste kaolienafzetting, en uit “petunse”. “Petunse” wordt tijdens het bakken vloeibaar en vormt een glanzende laag, ofwel glazuur, over het gehele oppervlak van het stuk.
Porselein van goede kwaliteit moet volmaakt wit en zeer dun, zelfs doorzichtig, zijn maar ook sterk genoeg zodat zelfs met een stalen nagel het niet gekrast kan worden!
De Europeanen hebben meerdere eeuwen nodig gehad om achter de geheimen van het porselein te komen. De fabrieken van Delft in de Nederlanden probeerden met name het Ming porselein na te maken door witte keramiek met blauwe versiering te gebruiken. Het bord uit Delft in het Paleis voor Schone Kunsten van Rijsel is een mooi voorbeeld van deze imitatiewerken.
Op dit omvangrijke bord staan personages in traditionele kledij afgebeeld te midden van een rotsachtig landschap met bomen. Dit bord werd tijdens de regeerperiode van de beroemde Ming dynastie gerealiseerd. Er werden toen de mooiste blauwe en witte porseleinstukken geproduceerd die tot nu toe bekend zijn. Sommige stukken, die via het Nabije Oosten Europa hadden bereikt, wekten een ware fascinatie op bij de Europeanen die vervolgens deze techniek trachtten na te maken. Uitleg…
De enige kleur die bij Ming porselein werd gebruikt, is blauw omdat kobaltoxide, dat dient om bij het bakken de blauwe kleur te verkrijgen, als enige bestand is tegen de temperatuur van 1200°C die voor de vervaardiging van porselein nodig is. Dit porselein bestaat uit kaolien, een witte kleisoort waarvan de naam afkomstig is van Gaoling, een berg met de grootste kaolienafzetting, en uit “petunse”. “Petunse” wordt tijdens het bakken vloeibaar en vormt een glanzende laag, ofwel glazuur, over het gehele oppervlak van het stuk.
Porselein van goede kwaliteit moet volmaakt wit en zeer dun, zelfs doorzichtig, zijn maar ook sterk genoeg zodat zelfs met een stalen nagel het niet gekrast kan worden!
De Europeanen hebben meerdere eeuwen nodig gehad om achter de geheimen van het porselein te komen. De fabrieken van Delft in de Nederlanden probeerden met name het Ming porselein na te maken door witte keramiek met blauwe versiering te gebruiken. Het bord uit Delft in het Paleis voor Schone Kunsten van Rijsel is een mooi voorbeeld van deze imitatiewerken.
